تقليد يعني کنار گذاشتن تعقل، تفکر و منطق و يعني تعطيل علم و دانش! حال اگر تقليد مانع رشد عقل و سبب عقب‌افتادگي است، پس چرا در شيعه تقليد واجب است واساساً چرا بايد در انتخاب دین و عمل به آن تقليد کنيم؟!

تقليد يعني کنار گذاشتن تعقل، تفکر و منطق و يعني تعطيل علم و دانش! حال اگر تقليد مانع رشد عقل و سبب عقب‌افتادگي است، پس چرا در شيعه تقليد واجب است واساساً چرا بايد در انتخاب دین و عمل به آن تقليد کنيم؟! بدیهی است دین و مذهبی که مکرر امر به تعقل، تفکر، تدبر و نیز تعلیم و تعلم می‌نماید و در حد والایی برای علم ارزش قائل است، هیچ‌گاه انسان را به تقلید بی‌منطق دعوت نمی‌نماید. تقلید در احکام با انتخاب دین و عمل به‌ احکام آن کاملاً متفاوت است. انتخاب دین امریست که باید از روی دلیل و منطق صورت پذیرد و به هیچ وجه تقلیدی نیست. لذا در اولین بند هر رساله‌ای قید شده که «اصول دین» تحقیقی است و نه تقلیدی و مسلمان باید به اصول دین خود یقین داشته باشد.یعنی باید اعتقاد او به توحید، نبوت ... معاد، از روی دلیل باشد و نه از روی تقلید کور از مجتهد یا والدین یا جامعه و ... . اما مقوله‌ی احکام متفاوت است. البته تقلید در احکام نیز بر همه واجب نیست. شما می‌توانید که علوم اسلامی و فقه را تحصیل نموده و در این رشته متخصص و مجتهد شوید. در این صورت نه تنها تقلید بر شما واجب نیست، بلکه اساساً جایز نیست. و یا می‌توانید عمل به احتیاط نمایید. اما اگر هیچ کدام میسر نشد، تقلید از مجتهد، عملی کاملاً منطقی و عاقلانه و از روی اراده و مبتنی بر علم است. آن تقلیدی که مانع رشد عقل و سبب عقب‌افتادگی انسان می‌گردد، تقلید کور و بی‌منطق است که در واقع یک نوع ادا درآوردن است. اما تقلید در احکام، مثل رجوع به پزشک متخصص و تقلید از احکام او می‌باشد که به صورت شفاهی و یا کتبی (نسخه) ارائه می‌‌نماید. مثلاً می‌گوید: سرخ‌کردنی نخور و یا دارویی را در نسخه تجویز می‌کند که بخور. آیا هیچ موقع چنین سؤالی به ذهن خطور می‌نماید که چرا باید به دکتر مراجعه کنیم؟! مجتهد، مانند پزشکی است که در یک رشته‌ی خاص متخصص شده است و او شخصی است که احکام را از روی دلیل به دست آورده است (نه تقلید از مجتهد دیگر). بدیهی است که رسیدن به این مرحله مستلزم تحصیل علوم در این رشته است و چون همگان نمی‌توانند در یک رشته‌ی معین تحصیل نموده و متخصص گردند. پس ناچارند در امور تخصصی به متخصص مراجعه نمایند. به عنوان مثال: شما برای حفظ سلامت خود، بدون تقلید از دیگران و از روی تعقل، به اصولی دست یافته‌اید. مثل این که: سلامتی برای تداوم بقا ضرورت دارد. بیماری‌های متفاوت و هجوم ویروس‌ها نیز وجود دارد. پس باید برای جلوگیری از بیماری و یا معالجه‌ی آن باید به هنگام ابتلا، دستورات پزشکی را رعایت شود. پس یا باید پزشک بود و یا باید به او مراجعه نمود و از دستورات وی پیروی نمود. بخش اول «ضرورت سلامتی برای تداوم بقا و ضرورت رجوع به متخصص» که همان اصول است، کاملاً عقلانی است و تقلید در فهم آنها معنایی ندارد، اما در بخش دوم که دستیابی به احکام است «یا تحصیل علم و اخذ تخصص» لازم می‌آید و یا رجوع به متخصص. که به آن تقلید می‌گوییم.

سوال: آیت الله بهجت (ره) در توضیح المسائل خود فرموده اند: نگاه کردن به زنان بادیه نشین و روستاییان که عادت به پوشش ندارند، اشکال ندارد.حال این سوالات پیش می آید: الف) آیا زنانی که در شهر ما از روی عمد و آگاهی حجاب را رعایت نمی کنند حکم بادیه نشینان را دارند؟ ب) آیا رفت و آمد به منزل آن ها و انجام صله رحم در صورتی که موجب نگاه به موی سر و پای بدون جوراب آن ها شود، جایز است

آیت الله بهجت (ره) باسمه تعالی. جواب الف) خیر جواب ب) طوری رفت و آمد نمائید که آنها را هدایت و ارشاد کنید نه اینکه به گناه بیفتید. آیت الله خامنه ای (دام ظلّه) الف) حکم بادیه نشینان را ندارند. ب) جایز نیست. آیت الله فاضل لنکرانی (ره) الف) خیر نگاه کردن به آن ها جایز نیست. ب) رفت و آمد مانعی ندارد. ولی باید از نگاه کردن اجتناب کرد.

با سلام و عرض ادب و احترام من 5 سال پیش متارکه نمودم الان خواستگاری دارم که خودش مسلمان شده است ولی پدر و مادرش بهایی هستند مرا راهنمایی کنید من الله توفیق

جواب : ازدواج در فرض مذکور اشکالی ندارد درضمن جمیع افراد فرقه ضاله بهائی محکوم به کفر و نجاست هستند و از غذا و سایر چیزهایی که با رطوبت مسری در تماس با آنها بوده است باید اجتناب کرد .نظر مقام معظم رهبري بهائیت ـ استفتاء

ازدواج مرد مسلمان با زن مسیحی چه حکمی دارد؟

از نظر اسلام، مسیحیان از اهل كتاب هستند. طبق نظر مراجع معظم تقلید شیعه، زن مسلمان نمى‏تواند به عقد آنها در آيد، چه عقد دایم باشد یا عقد موقت و مرد مسلمان هم نمى‏تواند با زن هاى غیر اهل كتاب ازدواج دایم یا موقت داشته باشد. اما در ازدواج موقت مردان مسلمان با زنان اهل كتاب اقوا جواز است، و در دایم احوط منع است.

شما بگید آخه با این فشار جنسی که به من جوان وارد میشه چی کارکنم خواهشن راه حل بدبد ، چون میگید ازدواج کن خوب مگخ ازدواج کار نمی خواهد وقتی کار نداری چی کار میشه کرد آخه با این همه فشار جنسی ، خسته شدم از همه

همانطور که می دانید، راهکار اصلی و اساسی اسلام برای پاسخ به نیاز و غریزه جنسی ازدواج است چه موقت و چه دایم آن، در غیر اینصورت راه های مذهب برای کنترل شهوت و احساسات جنسی عبارتند از: 1- سعى كنید همیشه پیش از خواب مثانه خود را تخلیه كنید و شب‏هاى به خصوص غذایى سبك میل كنید. 2- هرگز شكم خود را بیش از حد معمول پر نكنید بلكه تا چند لقمه دیگر كه جاى دارید دست بكشید. 3- از پوشیدن لباس‏هاى تنگ و چسبان اجتناب ورزید. 4- هرگز فكر گناه را به ذهن خود راه ندهید و از تصور و تخیل امور جنسى و شهوانى سخت پرهیز كنید. 5- از خواندن، شنیدن، نگاه كردن به امور و تصاویر شهوت‏ آفرین دورى كنید. 6- از خوردن مواد غذایى محرك مانند: خرما، پیاز، فلفل، تخم‏ مرغ و غذاهاى چرب اجتناب و یا به حداقل اكتفا نمایید. 7- از نگاه كردن و دست‏ورزى به اندام جنسى خود پرهیز كنید. 8- هرگز به رو نخوابید. 9- هیچ‏گاه تنها در یك مكان نباشید تا فرصت و زمینه گناه از بین برود. 10- براى تخلیه انرژى زاید بدن به طور منظم و زیاد ورزش كنید. 11- هیچ‏گاه بیكار نباشید و همیشه براى مشغول ساختن خود به فعالیتى مطلوب و مثبت برنامه داشته باشید. 12- روزه مستحبى بگیرید و اگر قادر نیستید، روزه تربیتى بگیرید یعنى به كمترین مقدار غذا و كم ‏حجم ‏ترین نوع غذاها اكتفا كنید و وعده غذایى خود را كم كنید. 13- هرگز به نامحرم نگاه نكنید، حتى اگر به ارتباط كلامى با آنها مجبور باشید. 14- با جنس مخالف رفتار متكبرانه داشته باشید، هرگز با روى باز و نرمى با آنها برخورد نكنید. 15- هرگاه افكار جنسى به ذهن شما وارد شد خود را تنبیه كنید. مثلاً با بستن یك كش به مچ دست خود و كشیدن و رها كردن آن به خود هشدار دهید. 16- به بدى گناه و عواقب آن بیاندیشید و تا زمانى كه به گناه آلوده نشده ‏اید بیشتر در فكر زیان‏هاى خطرات، آبروریزى و عقاب آن باشید. 17- هرگز از رحمت خدا مأیوس نباشید. 18- به محض لغزش فوراً توبه كنید و سعى كنید كه دیگر تكرار نشود. 19- اوقات فراغت خود را با مطالعه، ورزش، زیارت، عبادت و عیادت از نزدیكان و... پر كنید. 20- ذكر لاحول ولا قوة الا باللَّه را زیاد برزبان جارى سازید.

صیغه موقت ازطریق تلفن حکمش چیست؟

تمام مراجع تقلید خواندن صیغه از طریق تلفن را جایز میدانند فقط اگر مرجع تقلید شما حضرت آیت الله مکارم شیرازی هستند معظم له نظرشان این است که باید حضوری باشد

ش: چرا خداوند در «الصافات – 22» می‌فرماید که ظالمین را با همسرانشان به جهنم می‌برد؟ مگر همسران آنها انسان‌های مستقلی نیستند؟ شاید آنها ظالم نباشند؟

ابتدا آیات مبارکه‌ مورد بحث را تلاوت نماییم «احشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَ أَزوَاجَهُم وَ مَا كاَنُوا يَعبُدُونَ * مِن دُونِ اللَّهِ فَاهدُوهُم إِلىَ‏ صِرَاطِ الجَْحِيمِ»(الصافافات، 22و 23) ترجمه: (اى فرشتگان عذاب) افرادى را كه ظلم كردند با همرديفانشان و آنچه را كه عبادت مى‏كردند ... 23- جز خداى يكتا- بسوى راه دوزخ هدايت نمائيد. به نظر می‌رسد با تلاوت مجدد آیه و ترجمه‌ی آن، پاسخ تا حدود بسیاری روشن شده باشد. بسیاری از سؤالاتی که در ذهن ایجاد می‌گردد، به خاطر اکتفا به ظاهر آیات قرآن کریم و نیز ترجمه بر اساس معانی و مفاهیم مصطلح در فرهنگ خودمان است. معنای کلمه «زوج» که اگر مؤنث باشد «زوجه» گفته می‌شود، الزاماً همسری که در دنیا به نکاح انسان در‌آمده است نمی‌باشد. بلکه همراهی است که با انسان جفت شده است. انسان از روی طبع و نیاز و بر اساس قوانین خلقت، همیشه در راهی که به سوی هدف می‌رود، قرین، جفت، همتا و همسفر دارد. به عنوان مثال افرادی که مؤمن هستند، با انبیای الهی، ائمه‌ی اطهار، ملائکه و صدیق و شهداء جفت و هم سفر می‌شوند و کسانی که کافر هستند، «شیطان» جفت و قرین آنهاست. پس منظور از «ازواج» در آیه‌ی مبارکه‌ی فوق، همان «جفت، همتا، قرین و هم سفر انسان – چه مرد و چه زن است». و تأمل در مورد اطلاق «ظالمین» نیز ضرورت این معنا را روشن می‌کند، چرا که چه بسا ظالم زن باشد و یا مجرد باشد. همه‌ی مترجمین و مفسیرین نیز با تأسی به اهل بیت (ع) و استناد به سایر آیات، همین معنا را نموده‌اند، چنان چه مرحوم علامه طباطبایی نیز می‌فرماید منظور از «ازواج» همان «شیاطین» آنها هستند و به آیه‌ی ذیل نیز استناد می‌کنند: «فَوَ رَبِّكَ لَنَحشُرَنَّهُم وَ الشَّياطينَ ثُمَّ لَنُحضِرَنَّهُم حَولَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا» (مریم، 68) ترجمه: به پروردگارت قسم ايشان را با شيطان‌ها[یشان] محشور كنيم و همه را به زانو در آورده پيرامون جهنم حاضر سازيم‏. اگر به ادامه آیه‌ی مورد بحث نیز توجه شود، این معنا بیشتر مکشوف می‌گردد، چنان چه می‌فرماید: «ظالمین را ازواجشان و آن چه غیر از خدا می‌پرسیدند ...»، یعنی عابد (ظالم) و همراه (شیطان) و معبود (باطل مثل بت، طاغوت، شهوات ... و إله دیگری که لابد کاذب است» را با هم حشر می‌کنند و همگی را به آتش، یعنی اسفل السافلین خلقت می‌فرستند. چرا که در دنیا به جای «صراط المستقیم»، «صراط الجحیم» را پیمودند، پس در آخرت نیز به مقصدی که دنبال می‌کردند می‌رسند. دقت شود که به هنگام محشر، کسی پدر، مادر، مال، فرزند و زوجه ندارد و حتی تعبیر شده که مادر حمل خود را می‌اندازد و هر کسی حاضر است حتی بار گناه و عذابش به دیگران حمل شود و رهایی یابد. پس، مسلم است که آنجا کسی با همسرش (زن یا شوهرش) محشور نمی‌گردد که با او به بهشت یا جهنم رود. بلکه هر کسی با «زوج»، یعنی همراه و جفت خود محشور می‌گردد، با اعمالش، با شیاطین همراهش، با معبود‌های باطلش. و هر کسی با امامش (رهبر و الگویش) فراخوانده می‌شود. خواه امامش امام حق باشد یا امام باطل. «يَومَ نَدعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِم فَمَن أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمينِهِ فَأُولئِكَ يَقرَؤُنَ كِتابَهُم وَ لا يُظلَمُونَ فَتيلاً» (الإسراء،71) ترجمه: اى رسول بياد آور روزى را كه هر قومى را با كتاب و امامتشان دعوت كنيم هر كس نامه دعوتش را به دست راستش دهند آنان نامه خود قرائت كنند و كمترين ستمى به ايشان نخواهد رسيد.